اخبار شرکت تشخیص و انتخاب جریان و ولتاژ نامی فیوزها

هنگام انتخاب فیوز، جریان و ولتاژ نامی فیوز را چگونه انتخاب می کنید؟
با توجه به جریان نامی و ولتاژ فیوز، جریان نامی به جریان نامی عملکرد فیوز اشاره دارد.کد: در معمولاً به حداکثر جریانی که یک مدار می تواند کار کند اشاره دارد.برای انتخاب صحیح مقدار جریان نامی فیوز، ملاحظات زیر باید در نظر گرفته شود: جریان نامی فیوز = جریان عملیاتی مدار / نرخ کاهش استاندارد، به عنوان مثال: جریان کارکرد مدار: Ir=1.5A، جریان نامی فیوز باید به صورت زیر باشد: In=Ir/Of=1.5/0.75=2A، که در آن Of نرخ کاهش فیوزهای دارای رتبه UL است.بنابراین، باید فیوز 2A را انتخاب کنید.برای فیوزهای استاندارد IEC، نیازی به نرخ کاهش وجود ندارد و می‌توانیم جریان کاری را جریان نامی در نظر بگیریم، یعنی Ir=In;اگر یک درجه جریان خاص جهانی نیست، نزدیکترین مقدار بالاتر باید انتخاب شود و مقدار فعلی که می خواهید فیوز منفجر شود نباید به عنوان مقدار جریان نامی در نظر گرفته شود.

ولتاژ نامی: ولتاژ اسمی کار فیوز، کد: Un که معمولاً حداکثر ولتاژی است که فیوز پس از قطع شدن می تواند تحمل کند.با توجه به مشکل افت ولتاژ در نظر گرفته شده هنگام روشن شدن فیوز، ولتاژی که در هر دو انتها به آن وارد می شود به طور قابل توجهی کمتر از ولتاژ نامی آن است، بنابراین ولتاژ نامی اساساً بی ربط است.هنگام انتخاب صحیح ولتاژ نامی فیوز، باید توجه داشت که ولتاژ نامی باید برابر یا بیشتر از ولتاژ مدار باشد.به عنوان مثال، فیوز 250 ولت را می توان در مدارهای 125 ولت استفاده کرد و برای کاربردهای الکترونیکی ولتاژ پایین، می توان از فیوز دارای رتبه AC در مدارهای DC استفاده کرد.نکته اصلی در مورد ولتاژ نامی فیوز این است که آیا فیوز توانایی شکستن حداکثر جریان داده شده را در زمانی که ولتاژ مدار از ولتاژ نامی فیوز تجاوز نمی کند را دارد یا خیر.