زمان ذوب واقعی فیوز را می توان به دو مرحله تقسیم کرد: زمان قبل از قوس و زمان قوس.
به زمان پیش قوس شدن، زمان پیش قوس نیز گفته می شود، که به فاصله زمانی از لحظه ای که مقدار فعلی به اندازه کافی بزرگ است تا عنصر فیوز تا لحظه ای که قوس شروع به تشکیل می شود، بزرگ باشد، اطلاق می شود. زمان پیش قوس بیشتر زمان ادغام را تشکیل می دهد.
زمان قوس به فاصله زمانی از لحظه ظاهر شدن قوس تا لحظه خاموش شدن قوس نهایی اشاره دارد.در شرایط عادی، زمان قوسبندی تنها بخش کوچکی از زمان فیوزینگ را تشکیل میدهد و حتی میتوان آن را نادیده گرفت.
فرآیند فیوزینگ فیوز را می توان با اسیلوسکوپ ثبت کرد.از شکل موج، میتوانیم زمان قبل از قوس و زمان قوس را به وضوح تشخیص دهیم. زمان ایده آل قبل از قوس فقط اولین قله بزرگتر و گسترده تر است که بیشتر مساحت کل شکل موج را اشغال می کند.در حالی که زمان قوس، قله های کوچکتر و باریک زیر است که فقط کل شکل موج را اشغال می کند. اندازه بسیار کوچک.
هنگام آزمایش یا بازرسی ویژگیهای فیوزینگ فیوز، زمان ذوبی که ثبت میکنیم اغلب فقط برای زمان قبل از قوسبندی محاسبه میشود و برخی زمانی را محاسبه میکنند که شکل موج جریان بیش از 90٪ کاهش مییابد.در شرایط عادی، برای استانداردسازی و تکرار آزمون تست مقاومت و ویژگی های فیوزینگ با منبع تغذیه جریان ثابت DC انجام می شود و تفاوت زیادی بین تست AC و تست DC وجود خواهد داشت.
هنگام تست یا بازرسی ظرفیت شکست فیوز، نه تنها به زمان عمل کل مدار قطع توجه می کنیم، بلکه به حفظ ولتاژ نامی مدار تست پس از سوختن فیوز به مدت 30 تا 60 دقیقه توجه می کنیم. اطمینان حاصل کنید که فیوز شکسته نمی شود. انتقال مجدد یا پدیده ناامن وجود خواهد داشت. ظرفیت شکست را می توان به دو استاندارد تقسیم کرد: شکست DC و شکست AC.برای استانداردسازی و تکرارپذیری آزمایش، قطع شدن متناوب باید اطمینان حاصل کند که وقتی ولتاژ از 30 درجه فاز عبور می کند، کلید بسته است.
تماس با شخص: Mr. CK Loh
تلفن: +86 188 139 15908
فکس: 86--755-28397356